Westervoort gaat als nederzetting tot diep in de middeleeuwen terug. In de kerktoren, stammend uit de dertiende eeuw, zien we een van de oudste getuigen van plaatselijke bouwactiviteit. Vijf eeuwen eerder bouwde missionaris Werenfried op dezelfde plek al een kerkje in opdracht van St. Willibrord. Dit geeft aan dat Westervoort al een lang bestaan heeft. Een kijkje in de geschiedenis van Westervoort.

Eeuwenlang waren het de graven van Bergh, die de 'heerlijkheid' Westervoort in hun bezit hadden. In 1735 werden de Berghse rechten echter aangekocht door de stad Arnhem. Door de rivieren maakte Westervoort tijdenlang een geïsoleerde indruk. Het Westervoortse veer (waarop de naam Veerweg nog wijst) en tijdelijke schipbruggen verzorgden de verbinding met Arnhem. De spoorbrug dateert van 1855, de eerste vaste brug voor overig verkeer is pas van 1901. Het oudste bewoningsgebied vinden we rond de hervormde kerk, in de Klapstraat (tot Vredenburg) en aan de IJsseldijk, Rijndijk en Hoogeind. Enkele havezaten, vaak al in 1500 vermeld, geven tot op de dag van vandaag een beeld van de bouwwijze van weleer: Hamerden, Vredenburg, Lentsenburg en Emmerik. Talloze benamingen van boerderijen en percelen zijn later vereeuwigd in de straatnamen van nieuwe wijken.

Westervoort als 'poort naar de Liemers' is al vanaf 726 te vinden in de boeken. Vanaf het begin was er veel agrarische bedrijvigheid te vinden op de vruchtbare rivierklei. Bezienswaardig in Westervoort zijn onder andere het Protestantse kerkje aan de Dorpstraat en het "kasteeltje" oftewel Huize Vredenburg. Ook bijzonder is de voormalige Nederlands Hervormde kerk aan de Brouwerslaan.